تعریف و بررسی درخواست تامین خواسته

تأمین خواسته عبارت است از اینکه خواهان قبل یا همراه با طرح دعوی از دادگاه درخواست می­کند که اموالی از خوانده را توقیف نماید، زیرا ممکن است خوانده در طول رسیدگی دادگاه و قبل از اجرای حکم نسبت به انتقال( فروش) اموالش اقدام کند و بدین­ ترتیب حکم صادره قابل اجرا نباشد. اموال مورد توقیف ممکن است منقول یا غیرمنقول باشند. مال توقیف شده باید ارزیابی شود. وظیفه توقیف اموال به عهده دایره اجرایی احکام گذارده شده است و اجرای احکام باید بدون تاخیر نسبت به توقیف اموال محکوم­علیه اقدام کند. اموال محکوم ­علیه به میزان محکوم به و هزینه اجرای احکام توقیف می­شود.

کسی که اموالش توقیف ­شده، حق دارد فقط یک بار تبدیل مال توقیف­ شده را به مال دیگری درخواست کند، که از جهت قیمت و سهولت در فروش کمتر از مال اولی نباشد. کسی که اموالش توقیف شده حق ندارد نسبت به آن مال معامله­ ای بکند مگر با رضایت کتبی محکوم له یا اینکه با نظارت اجرای احکام آن را بفروشد و باید وجه آن برای پرداخت محکوم­ به و هزینه اجرایی کافی باشد.

نظریه ارزیاب یا کارشناس به طرفین ابلاغ می­شود و هر طرف حق اعتراض نسبت به مبلغ اعلامی را دارد. پس از ارزیابی، اموال موقتاً به حافظ یا در اموال غیرمنقول به مالک یا متصرف تحویل داده می­شود. مال توقیف­ شده از طریق مزایده به فروش می­رسد و مدیر اجرا زمان و محلی را برای مزایده آگهی می­کند.
هر شخصی می­تواند برای خرید حاضر شود حتی محکوم­له و محکوم ­علیه. (البته مسوولان اجرا و کارشناس یا بستگان آن­ها حق شرکت ندارند) اگر شخصی حاضر به خرید مال نباشد، محکوم­له می­تواند مال دیگری را از محکوم علیه معرفی کند یا اینکه حق دارد معادل طلب خود را از مال توقیف­ شده قبول کند و یا اینکه درخواست کند مزایده یک بار دیگر اجرا شود، در این صورت مال مورد مزایده به هر میزانی که خریدار پیدا کند، به فروش می­رسد و اگر برای بار دوم هم خریداری پیدا نشود و محکوم­له مال را قبول نکند، مال از توقیف آزادشده و به محکوم علیه بر می­گردد.
مبحث تامین خواسته در قانون آئین دادرسی مدنی از ماده ۱۰۸ الی ۱۲۹ ذکر گردیده است . لینک قانون آئین دادرسی مدنی